Flaptekst

Precies een halve eeuw geleden werd in ons land de eerste adoptiewet van kracht. Daarna is deze wet nog vele malen gewijzigd en aangevuld. Dit was hard nodig. De rijkdom aan ervaringen en het vele onderzoek leerden ons dat nogal wat veronderstellingen over wat goed is voor een adoptiekind, of voor een afstandsmoeder, of voor adoptieouders, in de praktijk van het leven niet bleken te kloppen. Persoonlijke getuigenissen van volwassen adoptiekinderen over hun gevoelens en belevingen misten we echter nog. We kunnen ons dan ook gelukkig prijzen dat nu voor het eerst een aantal in Nederland of het buitenland geboren volwassen geadopteerden bereid waren op hun leven als adoptiekind terug te kijken. Het zijn heftige, openhartige en vooral boeiende verhalen geworden. Als lezer mogen we bewondering hebben voor hun moed om zoveel van zichzelf te laten zien. Daarmee is dit boek in het bijzonder voor geadopteerden, adoptie-ouders en allen die op de een of andere manier bij adoptie betrokken zijn, zeer relevant. En, zoals prof. 't Hart dit in zijn inleiding duidelijk maakt, het boek is zelfs relevant voor een veel wijder geïnteresseerd publiek dan alleen de groep mensen die van nabij met adoptie te maken heeft.